Luke 21

CHAPTER 21

The Widow's Offering

1αναβλέψας δε είδε τους βάλλοντας τα δώρα αυτών εις το γαζοφυλάκιον πλουσίους 2είδε δε τινα και χήραν πενιχράν βάλλουσαν εκεί δύο λεπτά 3και είπεν αληθώς λέγω υμίν ότι η χήρα η πτωχή αύτη πλείον πάντων έβαλεν 4άπαντες γαρ ούτοι εκ του περισσεύοντος αυτοίς έβαλον εις τα δώρα του θεού αύτη δε εκ του υστερήματος αυτής άπαντα τον βίον ον είχεν έβαλε

Jesus Foretells Concerning the End

5και τινων λεγόντων περί του ιερού ότι λίθοις καλοίς και αναθήμασι κεκόσμηται είπε 6ταύτα α θεωρείτε ελεύσονται ημέραι εν αις ουκ αφεθήσεται λίθος επί λίθω ος ου καταλυθήσεται 7επηρώτησαν δε αυτόν λέγοντες διδάσκαλε πότε ούν ταύτα έσται και τι το σημείον όταν μέλλη ταύτα γίνεσθαι 8ο δε είπεν βλέπετε μη πλανηθήτε πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμι και ο καιρός ήγγικε μη ούν πορευθήτε οπίσω αυτών 9όταν δε ακούσητε πολέμους και ακαταστασίας μη πτοηθήτε δει γαρ ταύτα γενέσθαι πρώτον αλλ΄ ουκ ευθέως το τέλος 10τότε έλεγεν αυτοίς εγερθήσεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν 11σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους και λιμοί και λοιμοί έσονται φόβητρά τε και σημεία απ΄ ουρανού μεγάλα έσται 12προ δε τούτων άπαντων επιβαλούσιν εφ΄ υμάς τας χείρας αυτών και διώξουσι παραδιδόντες εις συναγωγάς και φυλακάς αγομένους επί βασιλείς και ηγεμόνας ένεκεν του ονόματός μου 13αποβήσεται δε υμίν εις μαρτύριον 14θέσθε ουν εις τας καρδίας υμών μη προμελετάν απολογηθήναι 15εγώ γαρ δώσω υμίν στόμα και σοφίαν η ου δυνήσονται αντειπείν ουδέ αντιστήναι πάντες οι αντικείμενοι υμίν 16παραδοθήσεσθε δε και υπό γονέων και αδελφών και συγγενών και φίλων και θανατώσουσιν εξ υμών 17και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου 18και θρίξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται 19εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών 20όταν δε ίδητε κυκλουμένην υπό στρατοπέδων την Ιεροσαλήμ τότε γνώτε ότι ήγγικεν η ερήμωσις αυτης 21τότε οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα όρη και οι εν μέσω αυτήν εκχωρείτωσαν και οι εν ταις χώραις μη εισερχέσθωσαν εις αυτήν 22ότι ημέραι εκδικήσεως αύταί εισι του πληρωθήναι πάντα τα γεγραμμένα 23ουαί δε ταις εν γαστρί εχούσαις και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις έσται γαρ ανάγκη μεγάλη επί της γης και οργή εν τω λαώ τούτω 24και πεσούνται στόματι μαχαίρας και αιχμαλωτισθήσονται εις πάντα τα έθνη και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι πληρωθώσι καιροί εθνών 25και έσται σημεία εν ηλίω και σελήνη και άστροις και επί της γης συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου 26αποψυχόντων ανθρώπων από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη αι γαρ δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται 27και τότε όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής 28αρχομένων δε τούτων γίνεσθαι ανακύψατε και επάρατε τας κεφαλάς υμών διότι εγγίζει η απολύτρωσις υμών

The Parable of the Fig-tree

29και είπε παραβολήν αυτοίς ίδετε την συκήν και πάντα τα δένδρα 30όταν προβάλωσιν ήδη βλέποντες αφ΄ εαυτών γινώσκετε ότι ήδη εγγύς το θέρος εστίν 31ούτω και υμείς όταν ίδητε ταύτα γινόμενα γινώσκετε ότι εγγύς εστιν η βασιλεία του θεού 32αμήν λέγω υμίν ότι ου μη παρέλθη η γενεά αύτη έως αν πάντα γένηται 33ο ουρανός και η γη παρελεύσονται οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι 34προσέχετε δε εαυτοίς μήποτε βαρυνθώσιν υμών αι καρδίαι εν κραιπάλη και μέθη και μερίμναις βιωτικαίς και αιφνίδιος εφ΄ υμάς επιστή η ημέρα εκείνη 35ως παγίς γαρ επελεύσεται επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης 36αγρυπνείτε ούν εν παντί καιρώ δεόμενοι ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του υιού του ανθρώπου 37ην δε τας ημέρας εν τω ιερώ διδάσκων τας δε νύκτας εξερχόμενος ηυλίζετο εις το όρος το καλούμενον ελαιών 38και πας ο λαός ώρθριζε προς αυτόν εν τω ιερώ ακούειν αυτού